• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Tiepolo, Giambattista (1696-1770) (rysownik)

Głowa wąsatego mężczyzny (dawniej: Głowa starca)

  • rysunek
Głowa wąsatego mężczyzny (dawniej: Głowa starca)
1269
310
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Tiepolo (rodzina)
  • rysunek wenecki
  • głowy
  • mężczyźni
  • klejnoty
  • religia (wierzenia) > kapłani
  • nakrycia głowy
  • kościoły > kościół św. Aleksandra (Bergamo)
  • Bergamo (Włochy)
  • święci > Jan z Bergamo, święty (6..-688)
  • święci > święci chrześcijańscy
  • męczeństwo

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Rys/586
  • Autor/WytwórcaTiepolo, Giambattista (1696-1770) (rysownik)
  • TytułGłowa wąsatego mężczyzny (dawniej: Głowa starca)
  • NazwaGłowa męska
  • Miejsce powstaniaWenecja (Włochy)
  • Czas powstania1743 - 1745
  • Technikaczarna kredka, biała kredka
  • Materiałpapier > papier czerpany; cienki
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 210 mm (wysokość)
      • 114 mm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Pieczęć:
    • pieczęć okrągła, brunatna z napisem w otoku i głową gryfa w lewym profilu w polu oraz data ołówkiem:
    • Museum Szczecin 1907
    • ; Museum der Stadt Stettin (1913-1945)
    • 2. Napis:
  • Kolekcjarysunek włoski
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie zwężonego prostokąta o nierówno ściętym prawym boku i obciętym prawym górnym rogu przedstawia twarz kapłana ujętą w trzech czwartych od prawej. Nad czołem postaci widoczny jest zarys nakrycia głowy z owalnym klejnotem. Mężczyzna patrzy w skupieniu i z dezaprobatą silnie marszcząc brwi i garbaty, długi nos. Grube zmarszczki znaczą jego skronie i czoło. Policzki ma zapadnięte. Gęste wiechcie wąsów opadają na małą bródkę typu hiszpańskiego. Szkic wykonany dynamicznymi kreskami o zróżnicowanej długości, kształcie i natężeniu, co służyć ma podkreśleniu emocji portretowanego. Jest to szkic przygotowawczy do postaci mężczyzny stojącego w lewej części malowidła Męczeństwo św. Jana biskupa Bergamo (Martirio di san Giovanni vescovo) w katedrze w Bergamo.

Rysunek Giambattisty Tiepola został opublikowany w 1956 roku pod tytułem Głowa starca. Ukazuje w zbliżeniu pełną wyrazu twarz mężczyzny z bujnym wąsem i krótką „kozią” bródką, który w napięciu wpatruje się w rozgrywającą się przed nim scenę. W jego oczach maluje się strach i niezgoda na to, co widzi. Nakrycie głowy mężczyzny, z zarysem klejnotu nad czołem, świadczy, że naszkicowana postać to duchowny. Georg Knox, angielski badacz twórczości rodziny Tiepolów, odpowiednik rysunku odnalazł na malowidle Męczeństwo św. Jana biskupa Bergamo wykonanym w latach 1743–1745 w katedrze Bergamo – miasta leżącego w Lombardii na północy Włoch. Św. Jan (San Giovanni vescovo di Bergamo) był biskupem w latach 660–688. Szkic rysowany był czarną i białą kreską na cienkim niebieskim papierze weneckim.

Rysunek należy do największego polskiego zbioru rysunków rodziny Tiepolo, sławnej osiemnastowiecznej weneckiej rodziny artystycznej. W 1882 roku kupił je na aukcji w Stuttgarcie szczeciński prawnik Johann Theodor Müller. W okresie tworzenia się szczecińskiego Muzeum Miejskiego, ofiarował je do zbiorów Gabinetu Rycin. Po drugiej wojnie światowej rysunki wywieziono do Związku Radzieckiego. Do Polski, do Muzeum Narodowego w Warszawie powróciły w 1956 roku, a dopiero w latach 1973 i 1984 powróciły do Szczecina. Obecnie znajdują się w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Ewa Gwiazdowska

magazyn