- Czcionka:
- Kontrast:
Strzelba typu bałkańskiego z wąską lufą i okutą metalami kolbą w kształcie rybiego ogona. Łoże sięga prawie do końca lufy, która przymocowana jest do łoża ozdobnymi płaskimi obręczami. Kolba bardzo wąska, w kształcie przypominającym rybi ogon, okuta metalami w kolorze srebrnym i złotym oraz inkrustowana masą perłową. Okucie grawerowane w motywy roślinne i geometryczne. Na blasze guzy i nity mocujące oraz ozdobne kółka z czarnym wypełnieniem. Zamek skałkowy typu śródziemnomorskiego tzw. miquelet. Od spodu lufy i z boku zamka stalowe koła do zawieszania pasa.
Rodzaj muszkietu z kolbą zakończoną tzw. rybim ogonem i z wąska lufą, produkowany był w rejonie Albanii w okresie panowania tureckiego, od XVII do XIX w. Nazywano go „tančiča” lub "tanchika" co znaczyło coś długiego i cienkiego. Inne określenie to „arnautka” – w języku tureckim Arnauta oznaczało Albańczyka, a w krajach Europy zachodniej określano tak żołnierzy albańskich walczących w szeregach armii otomańskiej, którzy wyposażeni byli w takie strzelby. Również w literaturze polskiej pojawia się określenie „albanka” na czarnoprochową broń strzelecką o smukłej sylwetce. Cienkie, długie lufy do tych muszkietów były produkowane i sprowadzane na Bałkany z terenu Włoch, a dokładnie z regionu Val Trompia.
Charakterystyczne dla tego typu broni było też obicie kolby i łoża w całości metalem. W przypadku prezentowanego egzemplarza są to dwa rodzaje surowca o różnej barwie z dodatkową inkrustacją z masy perłowej na kolbie. Powierzchnia kolby jest ornamentowana grawerowanymi motywami roślinnych wici i wzorów geometrycznych oraz srebrnymi i miedzianymi nitami. Broń posiada zamek skałkowy typu śródziemnomorskiego nazywany miquelet. Na boku przy zamku oraz od spodu łoża przytwierdzone są stalowe koła do przymocowania pasa, pozwalającego przewiesić broń przez ramię w trakcie marszu.
Justyna Bądkowska
