- Czcionka:
- Kontrast:
Kompozycja przedstawia pejzaż górski łączący elementy realistyczne i fantastyczne, skonstruowany z konturowo wyrysowanych kilku widoków, nakładających się na siebie. Pojedyncze linie formują kształty przypominające wzgórza, parów czy drogę. Przechodzą one jednak w zwielokrotnione kontury, paralelne linie i formy, igrające z percepcją widza poprzez swoją wielowymiarowość.
Rycina Carla Antona Reichela sprawia wrażenie kompozycji abstrakcyjnej i kojarzy się z dziecięcym obrazkiem przeznaczonym do pokolorowania. W rzeczywistości jest to pejzaż z „wplecionymi” w niego motywami figuralnymi. Reichel powiązał w tym krajobrazie rozmaite tradycje artystyczne: sztukę antycznej Grecji z jej konturowymi sylwetkami oraz siedemnastowieczne malarstwo Claude Lorraina, w którym antyczne i biblijne postacie przedstawione w miniaturowej skali nikną w otaczającej je bujnej przyrodzie. Posłużył się wysoko cenioną około 1800 roku klarowną formą grafiki konturowej, a także, zafascynowany kulturą Indii, włączył motywy wierzeń wschodnich. Nowoczesna kompozycja jest bardzo charakterystyczna dla sztuki Reichela, który od 1913 roku posługiwał się techniką akwaforty konturowej i tworzył swoiste przedstawienia pejzażowe. Skojarzenie ze sztuką dla dzieci i spontaniczną dziecięcą twórczością jest uzasadnione, ponieważ Reichel, zajmując się psychologią miał zapewne do czynienia z rysunkami dzieci.
Praca wykonana została techniką akwaforty konturowej na grubym papierze czerpanym w 1915 roku. Jest ona pierwszą z dwóch odbitek wydrukowanych z płyty, która następnie została zniszczona.
Austriak Carl Anton Reichel urodził się w Wels w 1874, zmarł w Wiedniu w 1944 roku. Był grafikiem, rysownikiem, ilustratorem. Zdobył wielostronne wykształcenie studiując w latach 1894–1901 w Wiedniu, Monachium i Pradze medycynę i dodatkowo kilka innych dziedzin: psychologię, historię sztuki, wiedzę o Indiach. Ponadto pogłębiał wykształcenie artystyczne w Paryżu w Akadémie Julian i w Monachium przyswajając sobie tajniki technik graficznych – drzeworytu i akwaforty. Interesował się buddyzmem, filozofią dalekowschodnią, hipnozą, spirytyzmem, kosmologią. Te zainteresowania znalazły odzwierciedlenie w jego dziełach. Przez pewien czas pracował w zamku Bürgelstein pod Salzburgiem utrzymując kontakty z przedstawicielami sztuki i kultury, m.in., nowatorskim kompozytorem Arnoldem Schönbergiem i ekspresjonistą Alfredem Kubinem. W latach 1917–1924 prowadził własny salon w Kremstal.
Ewa Gwiazdowska
