Przedstawienie w układzie poziomym ze sceną rozgrywającą się w górzystym krajobrazie. Pośrodku pierwszego planu stoi dziewczynka, księżniczka Nauzykaa, w towarzystwie starszej służącej. W ręce schowanej za plecami trzyma upraną sztukę bielizny. Zwraca się do skulonego, brodatego mężczyzny, Odyseusza, siedzącego pod rachitycznym drzewkiem i osłaniającego się gałązką oliwną. Towarzyszka Nauzykai wyciąga do Odysa pomocną rękę. W głębi, za tą grupą znajduje się powóz zaprzężony w osły, na którym siedzą pozostałe towarzyszki Nauzykai. Na niebie, tuż nad horyzontem jasno świeci słońce.
Kompozycja Lovisa Corintha przedstawia scenę mitologiczną, ilustrującą jedną z opowieści o Odysie, zapisaną przez Homera w eposie Odyseja. Pośrodku pierwszego planu, na tle słonecznego, górskiego krajobrazu stoi Nauzykaa, córka króla Feaków Alkinoosa i jego żony Arete. Królewnie towarzyszy służąca oraz woźnica siedzący z tyłu, na wozie zaprzężonym w dwa muły. Dziewczyna zwraca się do dzikiego Odysa, nagiego, rozczochranego i brodatego, skulonego pod drzewem i osłaniającego się gałęzią.
Kompozycję wykonaną w 1917 roku techniką litografii na papierze wydało w dorocznej tece na rok 1918 wiedeńskie stowarzyszenie Gesellschaft für vervielfältigende Kunst, jako dodatek do pisma pod tym samym tytułem. Odbitka ze zbiorów muzeum szczecińskiego pochodzi z drugiego wydania ryciny, opublikowanego w 1919 roku przez wiedeńską oficynę Alberta Bergera.
Lovis Corinth urodził się w1858 roku w Tapiewie (obecnie Gwardiejsk) w Prusach Wschodnich, zmarł w 1925 roku w Zandvoort w Holandii. Studiował na akademiach sztuki, od 1876 roku w Królewcu i w Monachium. Uzupełniał wykształcenie w Antwerpii oraz w Paryżu na prywatnej Académie Julian u Tony’ego Roberta-Fleury’ego i Williama Bougereau. Tworzył w opozycji do nauk akademickich. Od 1901 roku mieszkał i tworzył w Berlinie. Jego dzieła wyróżniała niezwykła ekspresja i dramatyzm. Corinth był twórcą wszechstronnym – malarzem, rysownikiem, grafikiem, scenografem, a także pedagogiem.
Ewa Gwiazdowska