Studium postaci w układzie pionowym półnagiej tancerki w krótkiej, prostej spódnicy i pończochach zrolowanych na łydkach. Młoda dziewczyna o ciemnych, krótkich włosach stoi zwrócona w prawo z ugiętą nogą. W prawej ręce trzyma pionowo łuk, a w lewej, zgiętej w łokciu, podnosi do góry pierścień. Unosząc głowę kieruje wzrok w lewo, usta ma otwarte.
Carl Anton Reichel przedstawił młodą tancerkę podczas występu, w trakcie nowoczesnego tańca. Kobieta trzyma w ręku łuk i pierścień. Wypowiada kwestię, zwracając głowę w kierunku niewidocznego partnera scenicznego. Atrybuty w jej rękach świadczą, że historia dotyczy gry turniejowej, w której rycerze celowali z łuku do pierścienia. Postać została ukazana szkicowo precyzyjną, konturową kreską. Reichel plastycznie przedstawił tylko głowę tancerki.
Grafika wykonana w 1917 roku techniką suchej igły została wydrukowana na grubym papierze czerpanym i wydana w tece wiedeńskiego stowarzyszenia Verlag der Gesellschaft für vervielfältigende Kunst za rok 1919. Kompozycja Tänzerin to przykład realistycznego nurtu twórczości Reichela. Świadczy o wysokich umiejętnościach warsztatowych i wyczuciu formy. Artysta nie poddał się ówczesnym tendencjom do unikania idealizacji i upraszczania motywów wywodzących się z dziedzictwa antyku. Zaczerpnął motyw ze współczesności, ale umiejętnie tchnął w niego antycznego ducha.
Austriak Carl Anton Reichel urodził się w Wels w 1874, zmarł w Wiedniu w 1944 roku. Był grafikiem, rysownikiem, ilustratorem. Zdobył wielostronne wykształcenie, studiując w latach 1894–1901 w Wiedniu, Monachium i Pradze medycynę oraz dodatkowo psychologię, historię sztuki oraz wiedzę o Indiach. Ponadto pogłębiał wykształcenie artystyczne w Paryżu, w Akadémie Julian i w Monachium, przyswajając sobie tajniki technik graficznych – drzeworytu i akwaforty. Interesował się buddyzmem, filozofią dalekowschodnią, hipnozą, spirytyzmem, kosmologią. Te zainteresowania znalazły odzwierciedlenie w jego dziełach. Przez pewien czas pracował w zamku Bürgelstein pod Salzburgiem, utrzymując kontakty z przedstawicielami sztuki i kultury, między innymi nowatorskim kompozytorem Arnoldem Schönbergiem i ekspresjonistą Alfredem Kubinem. W latach 1917–1924 prowadził własny salon w Kremstal.
Ewa Gwiazdowska