W polu pieczeci, w ciagłej obwódce i w laurowym wieńcu beczka nad którą umieszczono narzędzia bednarskie: skrzyżowany topór z ciosłem i młotek bednarski ujęte w ramiona cyrkia. Napis w otoku: DAS BÖTCHER GEWERK ZU POLZIN 17-65. Obwódka zewnetrzna ciągła. Uchwyt pieczęci drewniany, krótki, krepy, toczony, z zakończeniem w formie grzybka. Na dolnej części uchwytu, przy tłoku oraz na krawędzi grzybka nacięcie ułatwiające pozycjonowanie tłoka podczas odciskania pieczęci.
Przez stulecia jednym z najlepiej sprawdzających się sposobów transportu towarów płynnych i sypkich było przewożenie ich w beczkach. Zapotrzebowanie na nie było ogromne. W niemal każdym mieście pomorskim znajdowała się korporacja rzemieślników parających się ich produkcją, a najliczniejsze cechy znajdowały się w miastach portowych. Bednarze, którzy wykonywali również cebrzyki i balie, na pieczęciach cechowych prezentowali swoje główne wyroby, czyli beczki. Na pieczęci bednarzy z Połczyna Zdroju nad beczką umieszczono cyrkiel i pobijak skrzyżowany z toporkiem ciesielskim, zaś między nóżkami cyrkla dodatkowo młotek z końcówką do wyciągania gwoździ – tzw. widłak. Był to standardowy zestaw narzędzi, jakimi posługiwali się bednarze, i które umieszczano na pieczęciach. Cyrkiel jest symbolem dokładności. Godło otaczają gałęzie palmowe, których wymowa symboliczna jest wieloraka. Oznaczały zwycięstwo, triumf, pokój i sprawiedliwość. Ponadto stanowiły elegancki element zdobniczy, nieprzytłaczający głównego obiektu godła. Należy jednak zaznaczyć, że w większości przypadków podczas projektowania pieczęci cechowych nie odwoływano się świadomie do symboliki elementów dodatkowych. Stosowano je ponieważ były ładne lub modne.
Mieszko Pawłowski