• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Mikołaj I Romanow, cesarz Imperium Rosyjskiego (1796-1855), król Polski (1825-1831)

Order Świętego Stanisława I klasy

  • ozdoba stroju, order
Order Świętego Stanisława I klasy
550
106
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • krzyże > krzyż (symbol)
  • Stanisław ze Szczepanowa, święty (około 1030-1079)
  • święci
  • ministrowie
  • poeci
  • generałowie
  • żołnierze
  • Morawski, Franciszek (1783–1861) - kolekcja

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/N/12256/1
  • Autor/WytwórcaMikołaj I Romanow, cesarz Imperium Rosyjskiego (1796-1855), król Polski (1825-1831)
  • NazwaOrder Świętego Stanisława I klasy
  • Miejsce powstaniaKrólestwo Kongresowe, państwo historyczne (Europa)
  • Czas powstania1815 - 1830
  • Technikaszkliwienie, rytowanie, cyzelowanie, odlew
  • Materiałmateriał przetworzony > szkło; miedź; emalia; srebro; złoto
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 51.8 mm (średnica)
      • 24 g (masa)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Numizmatyki
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Krzyż maltański o ramionach pokrytych czerwoną emalią i zakończonych ośmioma kulkami osadzonymi na wierzchołkach. Na awersie między ramionami cztery srebrne orły. W tarczy środkowej, obwiedzionej wieńcem laurowym postać świętego Stanisława w stroju biskupim, z pastorałem w ręku. Po obu stronach postaci litery SS (Sanctus Stanislaus). We wcięciu ramion motyw promienisty, w górnym podłużna zawieszka.

Na rewersie w okrągłej, biało emaliowanej tarczy otoczonej wieńcem laurowym, stylizowany monogram królewski SAR (Stanislaus Augustus Rex).

Order Świętego Stanisława został ustanowiony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1765 roku. Do trzeciego rozbioru Polski cieszył się prestiżem i zajmował drugie miejsce w hierarchii, po Orderze Orła Białego. Rycerski charakter orderu podkreślało szlachectwo udowodnione od trzech pokoleń. Klęska powstania listopadowego zakończyła polską historię orderu. W 1831 roku Order Świętego Stanisława został włączony do rosyjskich dekoracji i zajął w hierarchii ostatnie miejsce. Po odzyskaniu niepodległości, z powodu jego zruszczenia i degradacji nie został wskrzeszony.

Prezentowany Order Świętego Stanisława I klasy należał do polskiego generała Franciszka Dzierżykraj–Morawskiego (1783–1861), poety, tłumacza, uczestnika wyprawy Napoleona na Moskwę, ministra wojny w czasie powstania listopadowego (1831). Morawski otrzymał to odznaczenie 25 czerwca 1829 roku z okazji koronacji cara Mikołaja I na króla Polski. Order ma formę krzyża maltańskiego z narożami zakończonymi kulkami. Między pokrytymi czerwoną emalią ramionami krzyża osadzono cztery srebrne orły. W tarczy środkowej obwiedzionej wieńcem laurowym na emalii namalowano postać świętego Stanisława w stroju biskupim, z pastorałem w ręku. Po obu stronach postaci umieszczono litery SS (Sanctus Stanislaus). Na odwrocie w okrągłej, biało emaliowanej tarczy otoczonej wieńcem laurowym, znajduje się stylizowany monogram królewski SAR (Stanislaus Augustus Rex). Order Świętego Stanisława I klasy noszony był na czerwonej wstędze zawiązanej na biodrze i przewieszonej z prawego ramienia do lewego boku. Wstęga była podstawowym, wizualnym wyróżnikiem odznaczenia.

Spuściznę po generale w postaci czterech orderów (Świętego Stanisława z dwoma gwiazdami, miniaturką i wstęgą, Świętego Włodzimierza III klasy, Świętej Anny II klasy i Virtuti Militari III klasy z miniaturką) i Znaku Honorowego za 20 lat służby wojskowej, Muzeum Narodowe w Szczecinie nabyło w 1974 roku od mieszkanki Szczecina, pani Anny Morawskiej.

Genowefa Horoszko

magazyn