- Czcionka:
- Kontrast:
Okrągła, chropowata, gliniana rzeźba o beżowoceglastym kolorze, w formie spiralnej, pogrubionej i połączonej linii - zawijasa. Figura swym kształtem przypomina muszlę ślimaka lub zwiniętego węża. Rzeźbę z zewnętrznej strony ozdobiono podłużnymi i owalnymi wgłębieniami. W części centralnej uzyskano owalną, pustą przestrzeń. Na powierzchni widoczne są rysy i mikropęknięcia.
Malijska terakota występuje na ogromnym obszarze oraz w różnych regionach. Na ogół dominują figury prezentujące postaci ludzi. Zazwyczaj występują one pojedynczo, bywają jednak i takie, które są wykonywane w parach. Rzeźby terakotowe przedstawiają również zwierzęta, szczególnie popularne są węże. Dostrzec je można także na małych terakotowych figurkach. W rejonie starożytnego miasta Djenne-Jeno (zwanego również starym Djenne lub Dżenne, Dżenne-dżeno, Djenne-Djenno, Djenné-Jeno, Jenne-Jeno; założonego w III wieku BC a opuszczonego w XIV wieku) znaleziono rzeźby, które wyróżniają się precyzją wykonania oraz charakterystycznym stylem. Region starego Djenne poza figurkami przedstawiającymi postaci ludzi i zwierząt zasłynął również z ogromnej liczby małych naczyń, dzbanków i butelek o różnych kształtach oraz delikatnym i pięknym wykończeniu. Podczas badań archeologicznych znaleziono także większe naczynia m.in. do przechowywania wody i ziarna oraz urny przeznaczone na szczątki ludzkie. Cel powstania terakotowych rzeźb jest ciągłym przedmiotem badań uczonych. Niektórzy specjaliści uważają, że mogły one przedstawiać strażników i duchy opiekuńcze, zmarłych lub wyobrażenia zaczerpnięte z tradycyjnych mitów i legend.
Katarzyna Findlik-Gawron
