• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany - Ye'kuana (Makiritare)

Naramienniki z ptasich piór

  • para, przedmiot prestiżowy, ozdoba ramion
1049
233
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • polowanie
  • pióra
  • status społeczny
  • prestiż
  • symbole władzy
  • wzornictwo > wzornictwo indiańskie
  • ozdoby z ptasich piór
  • ozdoby ceremonialne
  • ozdoby męskie

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/EP/1599/1-2
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany - Ye'kuana (Makiritare)
  • NazwaNaramienniki z ptasich piór
  • Miejsce powstaniaKumashiña (Wenezuela)
  • Czas powstaniaokoło 1951 - 2000
  • Technikaklejenie, przywiązywanie, nawlekanie
  • Materiał materiał organiczny > materiał pochodzenia zwierzęcego > kość > dziób > dziób ptasi; materiał organiczny > materiał pochodzenia zwierzęcego > pióra ptasie; materiał organiczny > materiał pochodzenia zwierzęcego > pióra > pióra papuzie > pióra papugi ary; materiał organiczny > materiał pochodzenia zwierzęcego > pióra > pióra papuzie; materiał przetworzony > szkło > paciorki szklane; materiał organiczny > materiał pochodzenia zwierzęcego > produkt odzwierzęcy > wosk; materiał przetworzony > sznurek > sznurek roślinny > sznurek bawełniany
  • Miejsce zebrania w terenieKumashiña (Wenezuela)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Kultur Pozaeuropejskich
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Każdy naramiennik składa się z czterech połączonych ze sobą odgórnie, zwisających elementów. W górnej części przymocowano krótkie czarne, żółte i czerwone ptasie pióra, z których zwisa 8 sznurków. Na sznurki nanizano czerwone, żółte i turkusowe szklane paciorki, w ich dolnej części, umocowano dłuższe i krótsze czerwono-niebieskie, zielone, czerwone, czarne i żółte ptasie pióra. Do jednego z naramienników dołączono ptasi dziób.

Kultura Indian Amazonii dzieli się na dwa typy: sawanny oraz   lasów tropikalnych. Indianie Ye’kuana zaliczani są do kultury lasów tropikalnych. W literaturze etnologicznej występują również pod nazwą Dekuana oraz Makiritare. Sami mówią o sobie Ye’kuana, co oznacza „ludzie łodzi” lub „ludzie dłubanki” i pochodzi od słów ye – drewno, cu – woda oraz ana – ludzie. Tradycyjnie zamieszkują wenezuelskie stany Amazonas i Bolivar. Posługują się językiem z rodziny karib. Żyją w stałych osadach, które zmieniają co 7–10 lat ze względu na degradację uprawianej gleby. Tradycyjnie zamieszkują wielkie chaty komunalne zwane ëttë, w których mieszka 20–70 osób. Ich organizacja społeczna oparta jest na systemie pokrewieństwa. Fundamentem gospodarki jest kopieniacza uprawa ziemi, uzupełniana myślistwem, rybołówstwem i zbieractwem. Indianie Ye’kuana, niegdyś znani jako najlepsi myśliwi w regionie, polują m.in. na czubacze, tukany, czaple białe, jarząbki cieciorniki, krogulce oraz papugi ary. Tradycyjnie do polowań na ptaki używają dmuchawek lub łuków ze specjalnymi tępo zakończonymi strzałami, które ogłuszają ptaki i nie brudzą krwią chętnie piór wykorzystywanych przez Indian do wykonywania ozdób i przedmiotów kultowych. Prezentowane naramienniki wykonano z różnokolorowych ptasich piór. Są to ozdoby odświętne, noszone przez mężczyzn o wysokim statusie społecznym w trakcie ważnych uroczystości wewnętrznych oraz podczas reprezentowania społeczności na zewnątrz. Do grona najbardziej wpływowych osobistości Ye’kuana zalicza się szamana, członków rady starszych oraz szefa wioski. Niegdyś do tej grupy wliczani byli również najlepsi myśliwi i rzemieślnicy, m.in. plecionkarze oraz mężczyźni budujący łodzie.

Katarzyna Findlik-Gawron

magazyn