• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
nieznany (lobolobane) - Dogonowie

Postać przodka

  • figura
Postać przodka
743
120
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • kulty > kult przodków, mitologia > mitologia dogońska, ołtarz przodków, religia (wierzenia)

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/AF/7293
  • Autor/Wytwórcanieznany (lobolobane) - Dogonowie
  • NazwaPostać przodka
  • Miejsce powstaniaMopti, region (Republika Mali)
  • Czas powstania[data dookreślenie] > między 1951 - 2000
  • Technikatechniki snycerskie
  • Materiałmateriał organiczny > materiał pochodzenia roślinnego > drewno
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 25 cm (wysokość)
      • 5.4 cm (szerokość)
      • 6.7 cm (głębokość)
  • Nazwy i tytuły historycznedege
  • Miejsce zebrania w terenieBanani (Afryka; Republika Mali; region: Mopti; okręg: Bandiagara)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Kultur Pozaeuropejskich
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Figura przedstawia przodka. Tego typu rzeźby umieszczane są na ołtarzach licznie występujących w kraju Dogonów. Dla mieszkańców Masywu Bandiagara składanie ofiar jest sposobem na pobudzenie energii życiowej nyama sił nadprzyrodzonych i komunikacji z nimi. Istnieje wiele form ich składania, począwszy od zwykłej libacji, a skończywszy na krwawych ofiarach ze zwierząt. Istnieją informacje, że dawniej w szczególnych przypadkach składano również ofiary z ludzi, ale obecnie się tego nie praktykuje. Najczęściej ofiarowuje się proso, ryż i miejscowe piwo zwane konyo, a ze zwierząt kurczaki, owce, kozy i psy. Rodzaje ofiar są zróżnicowane ze względu na charakter ołtarza oraz cel jaki chce uzyskać ofiarujący. Ważnym elementem składania ofiar jest recytowanie modlitw, w których na początku wzywa się zawsze Ammę – boga, stwórcę wszechświata, a dopiero później inne byty metafizyczne. Na końcu jej słowa kieruje się do przodków, najpierw tych, którzy jako pierwsi przybyli do Masywu Bandiagara, potem do nieznanych, pochodzących z dawno minionych generacji, a na końcu wymienia się antenatów znanych z imienia. Po modlitwach, aby osiągnąć określony cel, wyjaśnia się powód ofiary. Samo jej składanie polega na ułożeniu na ołtarzu przygotowanego pożywienia i polaniu piwem konyo ziemi wokół niego. Jeżeli ofiara była krwawa, skrapia się ołtarz krwią i przykleja do niego pióra lub fragmenty sierści.

Na koniec całego obrządku złożone pożywienie jest konsumowane przez uczestników ceremonii. Bardzo rzadkie są przypadki jego pozostawienia.

Ofiary składa się na ołtarzach znajdujących się w zagrodach, w przestrzeni wioski oraz poza jej granicami.

Ewa Prądzyńska

magazyn