Aby stać się prawdziwym mężczyzną, każdy dogoński chłopiec musi przejść inicjację, w trakcie której zostaje obrzezany. Najbardziej znanym miejscem, w którym młodzi Dogonowie są wprowadzani w tajniki dorosłości jest Kondi Pégue (schronienie obrzezanych), znajdujące się w wiosce Songho, na Płaskowyżu, 60 km na wschód od Mopti. Swoją sławę zawdzięcza malowidłom naskalnym wykonanym na pionowej skale. Zajmują one powierzchnię o długości ok. 37 metrów i wysokości 5-6 metrów. W wiosce Songho obrzezania dokonują starsi mężczyźni z rodu Guindo. Twierdzą oni, że tuż przed inicjacją, która odbywa się co 3-4 lata, Kondi Pégue odwiedzane jest przez ogromnego węża Lebe przygotowującego miejsce dla młodych chłopców.
Rysunki pokrywające Kondi Pégue są narzędziem, przy pomocy którego starsi wyjaśniają chłopcom życie i wartości tradycyjne Dogonów oraz wprowadzają ich w arkana religii i mitologii. Malowidła są biało-czarno-czerwone. Kolor biały to kolor boga Ammy, symbol ładu i porządku, oznaka oswojenia sił. Czarny symbolizuje księżyc, ale również brak porządku, z kolei kolor czerwony interpretowany jest jako oznaka witalności.
Po obrzezaniu i rekonwalescencji młodzi mężczyźni odświeżają malowidła znajdujące się na świętej skale. Choć mieszkańcy Shongo w większości są obecnie muzułmanami, zwyczaj ten wciąż jest kultywowany.
Po zakończonej inicjacji, młodzieńcy wracają do wioski. Ich powrót jest uroczystym wydarzeniem wypełnionym muzyką i śpiewem. Odtąd uznawani są za dorosłych, mogą zawierać małżeństwa, uczestniczyć w obrzędach religijnych oraz wspólnie z innymi mężczyznami podejmować ważne dla całej społeczności decyzje.
Ewa Prądzyńska