- Czcionka:
- Kontrast:
Forma kielichowa, dekorowana profilowaniem w formie wałków i wklęsek. Czapa płytka, łączy się z płaszczem krawędzią z otokiem. Korona prosta w formie lekko rozszerzającego się ku dołowi prostokąta z okrągłym otworem w górnej części. Wieniec rozszerzający się łagodnym łukiem z profilowaniami. Serce zawieszone na uchwycie wierzchołka dzwonu, poszerzone gruszkowo w części dolnej zakończone okrągłą pętlą służaca do mocowania sznura.; Forma kielichowa, dekorowana profilowaniem w formie wałków i wklęsek. Czapa płytka, łączy się z płaszczem krawędzią z otokiem. Korona prosta w formie lekko rozszerzającego się ku dołowi prostokąta z okrągłym otworem w górnej części. Wieniec rozszerzający się łagodnym łukiem z profilowaniami. Serce zawieszone na uchwycie wierzchołka dzwonu, poszerzone gruszkowo w części dolnej zakończone okrągłą pętlą służaca do mocowania sznura.
Dzwon Vossów, najbardziej znanych szczecińskich ludwisarzy, został zakupiony do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie przez Antykwariat Pomorski w 2002 roku. Rodzina Vossów, najpierw Carl Voss, a następnie jego syn Ernst, odlewała w Szczecinie dzwony w latach 1828–1928. Znani byli nie tylko na rynku niemieckim, swoje wyroby eksportowali do Ameryki i Australii. Oprócz dzwonów wytwarzali także kandelabry, żyrandole oraz elementy wyposażenia statków. Po pierwszej wojnie światowej przedsiębiorstwo podupadło. W 1928 roku odlano jeszcze 500 dzwonów, jednak już w lipcu roku następnego dzwonem nr 3418 zakończono produkcję w Szczecinie. Zła koniunktura spowodowana między innymi wybuchem drugiej wojny światowej nie pozwalała na produkcję dzwonów na większą skalę. Pomimo to firma nieprzerwanie produkowała swoje wyroby do 1955 roku. Z okresu szczecińskiego zachowało się niewiele dzwonów. Większość z nich została przetopiona podczas pierwszej wojny światowej. Taki też los spotkał w 1917 roku największy z dzwonów wyprodukowanych przez Vossa, ważący 6600 kg dzwon kościoła zamkowego odlany w 1890 roku.
Anna Lew-Machniak
