- Czcionka:
- Kontrast:
Guz kolisty; na blaszanych połówkach naniesiono strefowo pasma kółeczek, rozdzielonych pierścieniami z perełkowanego drutu. W kółeczkach poprzebijano na wylot blachę, tworząc ażur, który układa się w 4 pasy ornamentu. Pierwotnie guz funkcjonował jako jako paciorek (2 otwory na wylot) - później zmieniono funkcję czopując jeden otwór zatyczką z uszkiem, a drugi granulką.
Metale szlachetne, srebro i złoto, a także kamienie półszlachetne przeznaczone były do wyrobu ozdób dla przedstawicieli wyższych warstw społecznych, ubożsi musieli zadowolić się wyrobami z cyny lub miedzi. W XIV wieku w miastach Związku Hanzeatyckiego ozdoby wykonywane ze srebra nosili zarówno patrycjusze, jak i zamożni mieszczanie. W 1999 roku na szczecińskim Podzamczu, w trakcie badań archeologicznych odkryto zbiór wykonanych z pozłacanego srebra kosztowności, należących prawdopodobnie do miejscowego patrycjusza. Na części przedmiotów złocenie jest zachowane bardzo dobrze, na niektórych jest niemal zupełnie starte, co świadczy o intensywności użytkowania ozdób. Na kilku egzemplarzach stwierdzono także ślady przeróbek. Dotyczy to m.in. kolistego guza, który pierwotnie mógł funkcjonować jako paciorek, ponieważ posiadał dwa otwory na wylot. Z czasem zmieniono jego funkcję na guzik, czopując jeden z otworów zatyczką z uszkiem, służącym do przyszycia do ubioru, drugi otwór zaczopowano granulką. W XIV wieku srebrne guziki stały się modne ze względu na wzrost popularności obcisłych rękawów, które zapinano za pomocą tego rodzaju ozdób.
Małgorzata Peszko
