- Czcionka:
- Kontrast:
Kolorowany staloryt z widokiem Szczecina od strony południowej na wzniesiony w 1843 r. dworzec kolejowy i pierwszy - pochodzący z 1846 r. most kolejowy ponad Kępą Parnicką na wschód. Na pierwszym planie zabudowania Górnego Wiku wzdłuż torów kolejowych, po przekątnej wzniesiony na palach wiadukt ze zmierzającym w stronę dworca pociągiem z dymiącą lokomotywą, w centrum po lewej rozjaśniony gmach stacyjny i plac przeddworcowy, w głębi panorama Szczecina z wieżami kościołów oraz po prawej stronie rozlewiska Międzyodrza. Górną połowę kompozycji zajmuje niebo z okazałymi obłokami.
Jednym z czołowych niemieckich wydawnictw było „Bibliographisches Institut” założone w 1826 roku w Gotha przez Josepha Meyera. Firma początkowo publikowała w dużych nakładach serie klasyków niemieckich i obcych oraz książki popularnonaukowe, z czasem specjalizując się również w edycjach encyklopedycznych. Wśród wydanych publikacji istotne miejsce zajmowała seria ilustrowanych książek pt. „Meyer’s Universum, oder Abbidung und Beschreibung des Sehenwerthesten und Merkwürdigsten der natur und Kunst auf der gan zen Erde”. Wydana w latach 1833–1864, w łącznej liczbie dwudziestu jeden tomów, zawierała ponad tysiąc grafik przedstawiających słynne zabytki architektury. W jej ramach zaprezentowano m.in. widok Szczecina od strony południowej na otwarty 15 sierpnia 1843 roku w obecności króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV dworzec kolejowy zwany berlińskim (Berliner Bahnhof), który powstał w miejscu ogrodów założonych jeszcze w XVIII wieku przez szczecińskiego kupca Georga Ch. Velthusena. Początkowo do szczecińskiego dworca prowadził tylko jeden szlak kolejowy, w efekcie czego wyjazd możliwy był tylko w jednym kierunku. Problem ten rozwiązano w 1859 roku, przekształcając dotychczasową stację w dworzec przelotowy poprzez budowę funkcjonującego do dziś układu torów przez północną część Kępy Parnickiej oraz obecny dworzec Szczecin Port Centralny. Budowa kolei i dworca stanowiła jeden z pierwszych wyłomów w militarnych obwarowaniach Fortu Prusy (Fort Preuβen), stanowiąc wstęp do jego likwidacji pod koniec XIX stulecia.
Anna Lew-Machniak
