- Czcionka:
- Kontrast:
Obejmuje obszar Pomorza, Meklemburgii, Brandenburgii, część Wielkopolski i Ziemi Lubuskiej. W prawym dolnym narożniku tablica z podziałką liniową w oprawie z widokiem lasu i amorka trzymającego cyrkiel. Oprawa tablicy tytułowej przedstawia sześć postaci amorków wśród chmur, trzy dolne podtrzymują dwa herby: Brandenburgii i Pomorza. Górne amorki trzymają tkaninę na której umieszczono tytuł mapy.
Jednym z najbardziej cenionych osiemnastowiecznych niemieckich kartografów, rytowników, a także wydawców map i globusów był Johann Baptist Homann (1664–1724). W 1702 roku założył w Norymberdze wielką pracownię rytowniczą map, która zapoczątkowała epokę kartografii pomiarowej. Tworząc własne wydawnictwo kartograficzne Homann postawił przede wszystkim na produkcję map ładnych i tanich, które mógł sprzedawać w ogromnych nakładach, nie dbając jednak o ich poprawność merytoryczną. Swoje prace uzupełniał wyjątkowo atrakcyjnymi kartuszami, tablicami oraz detalami zdobniczymi, pełnymi treści heraldycznych, alegorycznych, emblematycznych, bazując przy tym na przestarzałych wzorcach niderlandzkich. Przykładem tak sporządzanej mapy jest Tabula Marchionatus Brandenburgii et Ducatus pomeraniae quae sunt Pars Septentrionalis circuli Saxoniae Superioris novissime, prezentująca Elektorat Brandenburski oraz Księstwo Pomorskie. Doskonale komponowała się na arkuszu, ale prezentowała podział Pomorza pomiędzy Szwecję i Brandenburgię dokonany po pokoju westfalskim w 1648 roku i nie uwzględniała zmian terytorialnych dokonanych na mocy pokoju w Sztokholmie w 1720, kończącego wojnę północną.
Anna Lew-Machniak
