Matryca do drukowania tkanin, wyrób rzemieślniczy. Wykonana z jednego kawałka drewna. Kształt siedmiokątny. W dłuższych bokach wyrobione dwa żłobienia stanowiące uchwyt. Matryca dość gęsto pokryta ornamentem wypukłym wykonanym z nabitych w drewno mosiężnych sztyfcików i blaszek. Wzór przedstawia rozbudowany motyw roślinny. W centrum para wielopłatkowych kwiatów o gładkich konturach i wykropkowanych środkach oraz para ząbkowanych liści wytyczonych punktami. Odchodzą od nich liczne, faliste gałązki z mniejszymi kwiatkami oraz listkami.
Drukarstwo tekstylne jest znaną od wieków techniką ozdabiania tkanin. Początkowo wzory drukowano za pomocą prostych stempli z nieskomplikowanymi wzorami, z czasem zaczęto wyrabiać specjalne matryce o coraz bardziej kunsztownych ornamentach. Znajdujące się dzisiaj zbiorach muzealnych klocki drukarskie są ciekawymi i godnymi uwagi zabytkami. Same w sobie, dzięki różnorodnej i często misternej ornamentyce są małymi dziełami sztuki, stanowią również świadectwo rozwoju techniki ich wyrobu, a także zmieniających się gustów i upodobań użytkowników drukowanych tkanin. Prezentowana, niewielka forma służyła do drukowania na tkaninie motywów centralnych. W odróżnieniu od większych matryc, które, wykonywano najczęściej z dwóch kawałków drewna – twardego, które pokrywano wzorem i lżejszego, w którym żłobiono uchwyt, została zrobiona z pojedynczego klocka. Ma kształt wielokąta i ornament roślinny wykonany z gęsto nabitych w drewno mosiężnych sztyftów i blaszek. Wzór przedstawia gałązkę z wielopłatkowymi kwiatkami i listkami. Matryca pochodzi ze zbiorów Pommersches Landesmuseum Stettin.
Agnieszka Słowińska