Kamizelka męska

• Miejsce zebrania w terenienieznane
• Sposób nabyciapozyskanie własne
• Odpowiedzialny działDział Etnografii Pomorza
• WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Kamizelka męska uszyta na maszynie i ręczne. Przód z tkaniny wełnianej, prawdopodobnie wykonanej na krosnach tkackich, o wzorze w wąskie paski w kolorach: czerwonym, szarym, brązowym i białym, ułożone na kamizelce poprzecznie.  Pod szyją wysoka stójka, klapy szeroko wyłożone zapinane na górze na mosiężne guziki. Zapięcie dwurzędowe na 7 mosiężnych guzików. Pod stójką, po obu jej stronach ozdobnie przyszyto po jednym mosiężnym guziku. Na bokach małe wpuszczane kieszonki. Dół zakończony prosto. Plecy uszyte z tkaniny płóciennej prawdopodobnie pierwotnie w kolorze czarnym, obecnie wyblakłym, z charakterystycznym dla kamizelek paskiem regulującym szerokość. Podszewka z białego lnianego płótna wykonanego na krosnach tkackich splotem płóciennym prostym.

Jednym z obszarów, który na terenie niemieckiej wyspy Rugii najdłużej zachował tradycyjny sposób życia była rybacka enklawa położona na izolowanym geograficznie półwyspie Mönchgut. Oprócz charakterystycznego dla tej lokalnej społeczności rybołówstwa i budownictwa długo zachowały się także stroje męskie i kobiecie noszone jeszcze w I połowie XX w. Źródła podają, że ostatni mężczyzna noszący odmianę rugijskiego stroju ludowego z Mönchgut zmarł w 1955 w Göhren.

Typowy rybak z półwyspu Mönchgut ubierał się w białą koszulę, dwie pary spodni – zimą wełniane w kolorze granatowym pod spód i wierzchnie z lnianego płótna, a latem dwie pary płóciennych oraz kamizelkę. Pod szyją miał chustkę, na nogach robione na drutach pończochy z szarej, owczej wełny podtrzymywane podwiązkami zakończonymi wychodzącymi spod spodni pomponami, drewniane buty, a na głowie, od 2. połowy XIX w., czapkę dziewiarską z pomponem.

Ciekawymi i charakterystycznymi elementami tego ubioru były spodnie i kamizelki. Spodnie szyto w cztery kliny z grubego, białego, żaglowego płótna. Ich nogawki były szerokie, w przekroju miały około 60 cm, a kończyły się sporo powyżej kostek. Kamizelki, stanowiące część garderoby znaną już w 2. połowie XVII w, zaadaptowane zostały do strojów ludowych w wieku XIX przybierając fason zbliżony do tych noszonych w XVIII stuleciu.

Prezentowana kamizelka z rugijskiego stroju ludowego typowego dla Mönchgut wykonana została z materiału tkanego prawdopodobnie jeszcze na ręcznych krosnach w kolorowy, pasiasty wzór. Przód wykrojony w ciekawy fason o wysokiej stójce, sporych klapach i wpuszczonych kieszeniach przyozdobiono mosiężnymi guzikami w kolorze złotym. Tył uszyty z ciemnego płótna wyposażony został w pasek umożliwiający dopasowanie szerokości.

Iwona Karwowska