• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany - Autor nieznany

Krzesło z motywem florystycznym

  • mebel
Krzesło z motywem florystycznym
556
116
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • sprzęty domowe
  • wyposażenie > wyposażenie wnętrz
  • wyposażenie > wyposażenie domu
  • krzesło
  • meble
  • meble > meble malowane
  • tradycyjne rzemiosło

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/E/426
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany - Autor nieznany
  • NazwaKrzesło z motywem florystycznym
  • Czas powstania1853
  • Technikawyplatanie, stolarska
  • Materiał materiał organiczny > materiał pochodzenia roślinnego > drewno; korzeń sosny
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 98 cm (wysokość)
      • 50 cm (szerokość)
  • Miejsce zebrania w terenienieznane
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Etnografii Pomorza
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Krzesło wykonane z drewna, konstrukcja ramowa. Nogi wzmocnione poprzecznymi deseczkami, przedłużone powyżej siedziska. Przednie ozdobnie wycinane i malowane. Tylne, zwieńczone geometryczną dekoracją, lekko rozchylają się na boki, tworzą trzon ozdobnego oparcia. Pomiędzy nimi zamontowane poprzeczne deski o różnej szerokości. Deska górna i środkowa łukowato zakończone, połączone ze sobą ażurowym wzorem. Deska dolna od spodu ozdobnie wycięta, połączona ze środkowym elementem sześcioma toczonymi, profilowanymi kolumienkami. Siedzisko o kształcie trapezu wykonane z  korzeni sosny o dwóch odcieniach. Oparcie bogato zdobione wielokolorową malaturą wykonaną za pomocą wzornika. Jej centralnym elementem jest uchate naczynie z bukietem kwiatów oraz umieszczone po jego bokach symetryczne względem siebie kompozycje złożone z tulipanów, wielopłatkowych kwiatów oraz serc. U dołu oparcia data 1853. Liczby 18 i 53  rozdzielone napisem: Sophia Stodt. Ornament uzupełniają wijące się gałązki z drobnymi kwiatkami i serduszka.

Pomorze Zachodnie jest regionem, w którym wykształciło się wiele form sprzętów służących do siedzenia. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują krzesła pochodzące z okolic Jamna, które już w połowie XIX wieku było prężnie działającym ośrodkiem stolarskim. W zbiorach etnograficznych Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się bogato dekorowane krzesło z 1853 roku. Zapis w księdze inwentarzowej informuje, że pochodzi ono z terenu Pomorza Zachodniego, biorąc jednak pod uwagę konstrukcję, a przede wszystkim ornamentykę z charakterystycznie przedstawionym motywem tulipana, z dość dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że zostało wykonane w okolicach Jamna. Uwarunkowania geograficzne, historyczne oraz etniczne przyczyniły się do rozwinięcia na tym terenie swoistej kultury łączącej w sobie elementy tradycji słowiańskiej ze zwyczajami ludności napływowej. Osadnicy niemieccy i holenderscy przenieśli na Pomorze nie tylko dobrze rozwinięte umiejętności stolarskie, ale też normy estetyczne i zwyczaje. Przykładem jednego z nich jest rozpowszechniona w środkowych Niemczech i Niderlandach tradycja obdarowywania przez narzeczonego przyszłej żony wyjątkowo bogato zdobionym krzesłem, na którym umieszczano datę (rok) ślubu oraz często imię i nazwisko właścicielki. Odgrywało ono ważną rolę w ceremonii zaślubin – było niezbędnym atrybutem podczas obrzędu przejścia ze stanu panieńskiego w zamężny, bardzo istotnego w wierzeniach ludowych. W jego plecione siedzisko wkładano monetę, mającą zapewnić przyszłym małżonkom dostatek. Prezentowane krzesło ma konstrukcję ramową i siedzisko o trapezowatym kształcie, wyplecione z korzeni sosny o dwóch odcieniach. Jego zaplecek przedzielony jest charakterystycznymi profilowanymi tralkami. Wykonana za pomocą wzornika ornamentyka zachwyca różnorodnością i bogactwem detali. Oprócz tulipanów składają się na nią wielopłatkowe kwiatki i serduszka. Jak informuje umieszczony na dole oparcia napis, krzesło należało do Sophi Stodt.

Agnieszka Słowińska