Łyżka odlewnicza wykonana z bardzo mocno spieczonej gliny zachowana fragmentarycznie w postaci części okrągłej, głebokiej nabierki i fragmentu masywnego trzonka
Odlewnictwo jest procesem technologicznym polegającym na wytwarzaniu przedmiotów metalowych ze stopów krzepnących w formach odlewniczych. Na wyposażenie warsztatu odlewnika składa się niewiele przyborów i narzędzi. Grudki metalu, złom, fragmenty zniszczonych lub zdeformowanych przedmiotów w odpowiednich proporcjach umieszczane były w glinianym tygielku trzymanym nad ogniem do całkowitego roztopienia metalu. Płynny metal był następnie przenoszony i wlewany do uprzednio przygotowanych form, gdzie pozostawał do całkowitego wystudzenia. Powierzchnie gliniane tygli odlewniczych często ulegały zeszkliwieniu w wyniku długotrwałego i wielkokrotnego umieszczania w wysokiej temperaturze.
We wczesnym średniowieczu techniką odlewu wykonywano przede wszystkim biżuterię. Z jednej formy można było uzyskać wiele takich samych przedmiotów, np. pierścionków czy sprzączek. Formy – matryce były wykonywane z gliny oraz z surowców skalnych łatwo poddających się obróbce, takich jak piaskowce lub steatyt, zwany też kamieniem mydlanym z dużą zawartością talku.
Anna Bogumiła Kowalska