• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany - kultura wielbarska

Okucie końca pasa

  • okucie pasa
Okucie końca pasa
598
63
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • okucie końca pasa
  • okres wpływów rzymskich
  • wyposażenie
  • kultura wielbarska

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/7248/6
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany - kultura wielbarska
  • NazwaOkucie końca pasa
  • Miejsce powstaniaGostkowo (województwo pomorskie)
  • Czas powstaniafaza B2 OWR
  • Technikaodlewanie
  • Materiałbrąz
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 1.9 cm (wysokość)
      • 5.3 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • wykonany tuszem:
    • A/7248R/1609/45
    • ; nieznany
  • Kolekcjaokres przedrzymski, rzymski i wędrówek ludów
  • Miejsce zebrania w terenieGostkowo (województwo pomorskie)
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Okucie końca pasa wykonane z brązu zakończone pierścieniem z występem. Reprezentuje typ 6 wg typologii R. Madydy-Legutko.

Prezentowane okucie końca pasa zakończone tzw. pierścieniem z występem wykonano z brązu. Funkcją tego typu przedmiotów było obciążanie końców rzemieni, dołączanych następnie do pasa noszonego na biodrach. Przywiązywano do nich drobne przedmioty, takie jak skórzane sakiewki, pochewki z nożykami czy klucze do szkatułek. Okucia końców pasa w okresie wpływów rzymskich, w 2. połowie II wieku, miały bardzo różne, często wyrafinowane kształty wyrażające lokalne upodobania. Okazy zakończone pierścieniem z występem, odkrywane na obszarze całej Europy północnej i wschodniej, w większości przypadków są wykonane z żelaza. Egzemplarze z Pomorza wyróżnia nie tylko użycie surowca brązowego, z którego były odlewane, odznaczają się również masywniejszymi proporcjami. Okucie pochodzi z odkrytego pod koniec XIX wieku cmentarzyska kultury wielbarskiej w Gostkowie, pow. bytowski. W dokumentacji archiwalnej zachowała się informacja, że było „darem Nitza z 1893 roku”. Nekropolia w Gostkowie, znajdująca się na terenie piaśnicy, była birytualna – odsłonięto na niej zarówno groby ciałopalne, jak i szkieletowe. Jest to typowe dla ludności kultury wielbarskiej, identyfikowanej z germańskimi Gotami i Gepidami. W 1935 lub 1936 roku archeologiczne badania ratownicze cmentarzyska w Gostkowie przeprowadził niemiecki archeolog Wilhelm Petzsch. W trakcie prac wykopaliskowych odsłonił przynajmniej sześć grobów ciałopalnych.

Bartłomiej Rogalski

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin