Złoty brakteat z uszkiem. Moneta wybita jest tylko z jednej strony, bez rewersu. Zabytek jest odkształcony i nieco zarysowany. Na obwodzie zdobiony jest imitacją perełkowanego drutu. Przylutowane u góry uszko posiada trzy żeberka. Na brakteacie znajduje się mocno stylizowane wyobrażenia jeźdźca na koniu idącym w lewo. Pod brzuchem konia widnieje napis runiczny LAUKAR umieszczony pod brzuchem konia.
Złoty brakteat (moneta wybita tylko z jednej strony, bez rewersu) z uszkiem jest odkształcony i nieco zarysowany. Na obwodzie jest zdobiony imitacją perełkowanego drutu. Przylutowane u góry uszko ma trzy żeberka. Na brakteacie znajduje się mocno stylizowane wyobrażenia jeźdźca na koniu. Po brzuchem konia widnieje napis runiczny LAUKAR. Do wybicia brakteatu wykorzystany został prawdopodobnie ten sam stempel, którego użyto do wykonania analogicznego okazu pochodzącego z terenów Skanii. Wyobrażenie jeźdźca na koniu stanowi nawiązanie do przedstawień cesarzy rzymskich umieszczanych na monetach i medalionach znanych w Europie centralnej i północnej w 2. połowie IV i początku V wieku. Część badaczy uważa postać za wyobrażenie Odyna (Wodana) na koniu Sleipnirze. Brakteat ma skandynawską proweniencję. Analogiczne brakteaty znane są z Søtoftegård (zachodnia Zelandia), południowej Szwecji i Bornholmu. Z ziem polskich przykładem skandynawskich brakteatów z napisami runicznymi jest okaz z Wapna, pow. wągrowiecki z napisem "sabar".
Bartłomiej Rogalski