Waza gliniana z uchem o podciętej dolnej partii brzuśca i wysokim załomie. Szyja naczynia jest niemal cylindryczna, wylew delikatnie wychylony na zewnątrz i zaokrąglony. Waza jest ciebnobrunatna, o wygładzanej powierzchni. Naczynie jest zdobiona dookolnym pasem ornamentacyjnym w postaci powielonych swastyk wykonanym kółkiem zębatym. Jest to jedna z głównych form ceramiki okresu wpływów rzymskich na terenach nadłabskich, podobnie jak wspomniany wyżej sposób zdobienia. Waza ma wysokość 18,5 cm; a jej maksymalna średnica 25,5 cm.
Wazę znaleziono w miejscowości Czelin. Pełniła funkcję popielnicy w grobie obsypanym resztkami stosu kremacyjnego, który ujawnił się w wyniku osunięcia ściany wybierzyska nieczynnej już żwirowni. Oprócz wazy znaleziono także przedmioty metalowe, w tym żelazny imacz (uchwyt tarczy) oraz żelazne narzędzie przypominające dłuto. Na tym odkrytym w 2004 roku cmentarzysku wyróżniono do tej pory prawie 200 obiektów. Są to przeważnie groby ciałopalne wyposażone w elementy stroju i uzbrojenie. W okresie wpływów rzymskich tj. w I–III wieku obszar dolnej Odry był swego rodzaju tyglem kulturowym, co dobrze obrazuje cmentarzysko w Czelinie. Znaleziono tu elementy kultury materialnej ludności grupy lubuskiej, która sprowadzała różne wyroby z prowincji rzymskich oraz Skandynawii, a także wytwarzała przedmioty, w których widoczne są wpływy innych tradycji, m.in. kultury przeworskiej oraz kręgu nadłabskiego. Poza grobami w obrębie cmentarzyska odkryto również paleniska, bruki kamienne, jamy oraz dołki po słupach podtrzymujących jakieś zadaszone konstrukcje drewniane.
Monika Witek