Ostrze wykonane z kości śródstopia jelenia. Kość została rozbita wzdłuż dłuższej osi. Złamana powierzchnia formuje ostry szpic, zagładzony w trakcie produkcji narzędzia. Na zabytek, po dwóch stronach naturalnego wgłębienia kości, naniesiono dwie serie poprzecznych, lekko skośnych nacięć, mogących mieć znaczenie symboliczne lub magiczne. Przy wierzchołku zostały one częściowo wytarte na skutek użytkowania. Zabytek złamany i sklejony w części środkowej oraz przy wierzchołku, samego wierzchołka brak. Zabytek ma jednolitą barwę, co jest niezwykłe w przypadku tak wczesnych przedmiotów.
Sztylet lub szydło z kości śródstopia jelenia lub renifera znaleziono w 1913 roku Stolcu, pow. policki. Zgodnie z informacjami archiwalnymi znajdował się pod kopczykiem kamieni polnych wraz z czterema innymi przedmiotami, które można datować na epokę neolitu. Cały zbiór, wraz z informacjami na temat okoliczności odkrycia, przekazał szczecińskiemu Gesellschaft für Pommersche Geschichte und Altertumskunde właściciel ziemski ze Stolca, Hans Lenz. Sztylet wykonano poprzez rozbicie kości oraz zaostrzenie jednego końca. Powierzchnię pokryto ornamentem złożonym z dwóch serii krótkich kresek (po jednej z każdej strony naturalnego podłużnego wgłębienia w kości). Nie można wykluczyć symbolicznego znaczenia ornamentu. Większość badaczy skłania się ku takiej właśnie interpretacji. Co istotne, część dekoracji została zniszczona w trakcie napraw ostrego końca. Należy zatem przyjąć, że pierwotnie sztylet był dużo dłuższy, a ornament pokrywał go na całej lub niemal całej długości. W trakcie drugiej wojny światowej sztylet został przeznaczony do ewakuacji z gmachu muzeum zagrożonego bombardowaniami. Jego dzieje w miesiącach bezpośrednio poprzedzających ewakuację oraz pierwsze lata po wojnie są niejasne. Ostatecznie przedmiot trafił do Muzeum w Stralsundzie, obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Michał Adamczyk