- Czcionka:
- Kontrast:
Dwuczęściowy naszyjnik z brązu złożony z pary masywnych obręczy, pustych w środku o przekroju poprzecznym w kształcie litery "C". Większa obręcz wykonana jest z grubej blachy, której powierzchnię zdobią poprzeczne żebrowanie oraz pasma skośnych nacięć, tworzących motyw zygzaka. Ta część zapinana jest na haczyki, a jedna z jej końcówek jest ruchoma. Mniejsza obręcz również pusta w środku, o przekroju kolistym, zdobiona podobnie jak większa poprzecznym żebrowaniem. Zaopatrzona jest w zatyczkę, tworzącą zapięcie wsuwane w obręcz.
Dwuczęściowy naszyjnik z Rzędzin to unikatowa ozdoba odlana z brązu. Powierzchnie obydwu elementów pokrywa efektowna dekoracja w postaci poprzecznych żłobków oraz linii rytych, układających się w motyw zygzaka. Większa obręcz zapinana jest na haczyki, druga na bardzo oryginalną wsuwkę. Zabytek wchodził w skład dużego skarbu złożonego z brązowych ozdób i narzędzi. Depozyt umieszczony w glinianym naczyniu znaleziono przypadkowo w 1884 roku podczas rozrzucania kopców ziemniaków. Do zbiorów szczecińskiego muzeum trafił jednak dopiero w 1905 lub 1906 roku. W 1944 roku większość skarbu została wywieziona na zachód Niemiec i ukryta przed zniszczeniem wojennym i grabieżą. Jego scalenie nastąpiło dopiero w 2009 roku w efekcie polsko-niemieckiej wymiany dawnych zbiorów archeologicznych. Depozyt z Rzędzin należy do jednych z ciekawszych znalezisk archeologicznych. Reprezentuje nieliczną grupę skarbów pomorskich z IV okresu epoki brązu (ok. 1100–900 BC), które w swoim składzie nie mają ozdób brązowych typu „łużyckiego”, ale wyroby charakterystyczne dla nordyjskiego kręgu kulturowego, który obejmował południową Skandynawię oraz północne i środkowe Niemcy. Prezentowany naszyjnik, jedyne takie znalezisko na Pomorzu, uważa się za tzw. import z tej strefy.
Dorota Kozłowska
