Czarny cylinder z welurowej tkaniny z czarnym otokiem ponad rondem wykończonym pasmanterią. Wewnątrz skórkowy otok. Emaliowana literka "H" z monogramu właściciela (brak drugiej litery po której zachowały sie ślady mocowania). Na spodzie haftowana metka wytwórcy w formie słońca z koroną.
Cylinder został wyprodukowany przez założoną w 1895 roku szczecińską wytwórnię kapeluszy Maxa Peickerta, której siedziba znajdowała się przy ówczesnej Königs Thor 9 (obecnie Plac Hołdu Pruskiego), naprzeciwko Domu Koncertowego. Kapelusze początkowo służyły do ochrony głowy przed czynnikami atmosferycznymi, a także pełniły funkcję ozdobną, z czasem jednak stały się istotnym elementem stroju, uosobieniem elegancji i pozycji społecznej użytkownika. W przeciągu wielu stuleci zmieniały się zarówno sposoby noszenia jak również formy kapeluszy. Jednym z najbardziej formalnych rodzajów nakryć głowy są cylindry. Wysokie, sztywne, z główką w kształcie walca oraz małym rondem, najczęściej wykonane z atłasu, znane były już pod koniec XVIII stulecia. Największą popularnością cieszyły się one jednak w połowie XIX wieku, i to zarówno wśród mężczyzn jak i kobiet. Spadek popularności cylindrów, jako codziennych nakryć głowy rozpoczął się na początku XX stulecia, wraz z upowszechnieniem meloników oraz innych fasonów o dużo mniejszym stopniu formalności. Obecnie noszone są jedynie przy okazji na specjalne uroczystości i do wyjątkowo wytwornych strojów.
Anna Lew-Machniak