• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany

Tablica emaliowana

  • akcesoria
Tablica emaliowana
929
177
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Hohenzollernstraße
  • nazewnictwo
  • numeracja
  • oznakowanie
  • ulice

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/H/1046/11
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany
  • NazwaTablica emaliowana
  • Miejsce powstaniaNiemcy (Europa)
  • Czas powstania1901 - 1939
  • Technikawycinanie, wybijanie
  • Materiałemalia; blacha
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 21 cm (wysokość)
      • 21 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • w górnej części tabliczki, wewnątrz czarnej obwódki napis: 29:
    • 29
    • ; nieznany
    • 2. Napis:
    • w dolnej części tabliczki, wewnątrz czarnej obwódki napis: HOHENZOLLERNSTR.:
    • HOHENZOLLERNSTR.
    • ; nieznany
  • Sposób nabyciadar
  • Odpowiedzialny działMuzeum Historii Szczecina
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Kwadratowa tabliczka z numerem 29 posesji i nazwą ulicy HOHENZOLLERNSTR., ujętymi w prostokatną obwódkę z łukowato wciętymi narożnikami. Tabliczka wykonana z blachy pokrytej biało-czarną emalią (czarne litery na białym tle). Stylistyka czcionki nawiązuje do przedwojennych berlińskich tabliczek z numeracją posesji. W narożnikach cztery dziury do zawieszenia tabliczki.

Emaliowana tabliczka stanowiła element systemu numerowania każdego budynku w obrębie ulicy. Najstarsze numery domów pochodzą z czasów nowożytnych. W 1512 roku na paryskim Pont Notre-Dame zostało ponumerowanych blisko kilkadziesiąt lokali mieszkaniowych. Zastosowana wówczas numeracja służyła jednak wyłącznie określeniu rozkładu własności nieruchomości w mieście. Numery domów wprowadzono dopiero w XVIII stuleciu, na przedmieściach Paryża w latach 1724–1728, w Pradze w 1727 roku, w Madrycie w 1750 roku, zaś w Londynie od 1762 do 1765 roku. Jednym z ostatnich dużych miast, w którym wdrożono system numeracji domów był Berlin, dopiero w 1799 roku. Schemat był przede wszystkim oficjalnym środkiem rozszerzania kontroli państwa nad obywatelami. Nie bez znaczenia były również takie kwestie jak kwaterowanie wojska, walka z żebrakami, czy też sprawy podatkowe i ubezpieczeniowe. Pomimo sprzeciwu ze strony lokalnych społeczności system numeracji budynków ostatecznie przyjął się i pod koniec XVIII wieku numery domów dla adresów pocztowych były już w powszechnym użyciu.

Anna Lew-Machniak

magazyn