Filiżanka z białej porcelany o kształcie cylindrycznym, rozszerzającym się ku górze, na trzech nóżkach w formie łap zwierzęcych. Uszko wolutowe wysunięte ponad czarkę w obrębie zawinięcia woluty przymocowanej dołem do krawędzi czarki. Kształt uszka podkreślony w środku i na bocznych krawędziach złotym paskiem. Na ściance podszkliwna dekoracja - barwny herb Szczecina - niebieska tarcza ze złotym obrzeżem, o ściętych narożnikach, zwieńczona sepiowo-brązową koroną muralis. Wewnątrz tarczy czerwona głowa gryfa z czarnym rysunkiem piór, ze złotą koroną. Krawędź czarki opracowana złotą lamówką, powtórzoną wąskim paskiem wokół wewnętrznej krawędzi czarki. Nóżki, na których opiera się czarka, wyprofilowane w poczwórne pazury podkreślone złotym akcentem.
Porcelanowa dekorowana filiżanka była suwenirem dla turystów odwiedzających przedwojenny Szczecin, oryginalną pamiątką z podróży. Jest ozdobiony herbem Szczecina – głową czerwonego gryfa, symbolem książąt z dynastii Gryfitów, ze złotym dziobem i koroną na tle niebieskiej tarczy herbowej oraz napisem w języku niemieckim „Stettin”. Filiżanka została wykonana w fabryce porcelany „Metzler & Ortloff”, która działała w Ilmenau w niemieckiej Turyngii w latach 1873–1976. Przedsiębiorstwo zajmowało się głównie wyrobem naczyń, przyborów aptecznych, dekoracji stołu, figurek, bibelotów, a także lalek oraz ich części. Wysoka jakość porcelanowych wyrobów wykonywanych z dużą dbałością o każdy szczegół sprawiała, że cieszyły się one ogromną popularnością zarówno w Niemczech, jak i na świecie. Obecnie są obiektem pożądania wielu kolekcjonerów. Kruchość materiału z jakiego została wykonana filiżanka, a także fakt przetrwania do naszych czasów w niezmienionym kształcie decydują o jej wartości oraz unikatowości.
Anna Lew-Machniak