• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany

Wazon

  • naczynie
Wazon
667
122
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • suwenir
  • pomniki
  • Königs Platz
  • Wilhelm I Hohenzollern (1797-1888)
  • turystyka

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/H/723
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany
  • NazwaWazon
  • Miejsce powstaniaNiemcy (Europa)
  • Czas powstania1851 - 1918
  • Technikakalkomania, wyrób manufakturowy, złocenie
  • Materiałkalkomania; porcelana
  • Wymiary
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • podpis w 2 liniach: Gruss aus Stettin / Denkmal Kaiser Wilhelm I.:
    • Gruss aus Stettin / Denkmal Kaiser Wilhelm I
    • ; nieznany
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działMuzeum Historii Szczecina
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Dekoracyjny wazonik z białej, nieprzezroczystej porcelany o kształcie zbliżonym do wazy typu stamnos z wydłużonym, poszerzonym u góry brzuścem, znacznie węższą, wysoką szyjką z rozszerzonym wylewem, na stopie wyniesionej w kształcie obciętego dzwonu. Pomiędzy centrum szyjki i górną częścią brzuśca, dwa uchwyty w formie tworzących owalny otwór gałązek z wyrostkami. Pogrubione pierścienie ozdobione linią złocenia wzdłuż kryzy stopy, potrójnego profilowania na połączeniu stopy i brzuśca, pomiędzy brzuścem i szyjką oraz u nasady i krawędzi wylewu. Linią złocenia podkreślone są także gałązki uchwytów. W centrum brzuśca barwna dekoracja wykonana metodą kalkomanii, przedstawiająca widok ob. pl. Żołnierza z konnym pomnikiem cesarza Wilhelma I Hohenzollerna.

Jednym z ważniejszych symboli przedwojennego Szczecina był odsłonięty 1 listopada 1894 roku pomnik Wilhelma I Hohenzollerna, króla pruskiego i następnie cesarza niemieckiego, współtwórcy II Rzeszy Niemieckiej. Pomnik zaprojektował Karl Hilgers a odlała z brązu berlińska firma „Schäffer und Walker”. Pierwotnie usytuowany był u zbiegu Paradeplatz (obecnie Aleja Niepodległości) i Königsplatz (obecnie Plac Żołnierza Polskiego). Sfinansowany ze składek szczecińskiego mieszczaństwa cieszył się ogromną popularnością. 31 lipca 1945 roku pomnik został zrzucony z cokołu i rozbity przez polskich osadników, którym kojarzył się przede wszystkim z pruskim militaryzmem i niemieckimi oprawcami z czasów dopiero co zakończonej wojny. Widok dawnego monumentu przetrwał w licznych przedwojennych obrazach, grafikach oraz pocztówkach. Jego wizerunek zachował się także na różnego rodzaju pamiątkach, m.in. porcelanowych wazonikach, które dzisiaj są przedmiotem zainteresowania kolekcjonerów.

Anna Lew-Machniak

magazyn