Podkolorowany akwarelą miedzioryt przedstawiający widok Szczecina z lotu ptaka. Oglądana od zachodu panorama ukazuje miasto w obrębie murów z bezpośrednim sąsiedztwem ogrodów i fos, z zabudową przedbramii, wików, kościoła św. Georga (u dołu po prawej), piką strzelecką oraz głęboką perspektywą prawobrzeża z licznymi odnogami rzek, lasami i sylwetami miejscowości wśród wzgórz i lasów po wschodniej stronie Odry. Szeroki nurt rzeki z różnorodnymi statkami i łodziami, zakomponowanej falistą linią wzdłuż całego arkusza, ogranicza dolną strefę miasta opracowaną w konwencji stosunkowo precyzyjnego planu, od górnej zdominowanej zaroślami rozdzielonymi ciekami rzek dalekiej od wierności z topografią. Konwencja widoku z lotu ptaka uzasadnia zastosowanie umownej perspektywy, która umożliwia ukazanie przebiegu wszystkich ulic i placów oraz bloków zabudowy ze schematycznym układem domów i charakterystycznymi budowlami. Widok ujęty w ramkę i podpisany w centrum u góry: STETTIN. Ponad ramką po lewej numer 676, w centrum: COMM.RER.GERM. LIBER III. Na odwrociu (strona 675) dwie kolumny tekstu w języku łacińskim na temat miejscowości Stada w Saksonii.
Pierwsze widoki Szczecina z lotu ptaka powstały w XVI wieku. Perspektywiczne ujęcia pozwalały zawrzeć więcej informacji, ukazując całe miasto z przebiegiem ulic i najważniejszymi budowlami. Często były wykonywane na zamówienie książąt z pomorskiej dynastii Gryfitów. W XVII wieku prace tego typu, zamieszczane w dziełach krajoznawczo-geograficznych i historycznych, były już dokładniejsze, choć wciąż dalekie od wierności z rzeczywistą topografią. Ich twórcy korzystali z przedstawień miasta powstałych we wcześniejszych latach. Jednym z nich jest akwaforta Szczecina z lotu ptaka Petrusa Bertiusa (1565–1629), teologa, historyka i geografa, który od 1600 roku wydawał atlas Commentariorum rerum Germanicarum libri tres. Publikacja ukazała się w Amsterdamie i bazowała na mapach słynnego XVI-wiecznego kartografa i sztycharza Mercatora. Widok Szczecina umieszczony w publikacji Bertiusa był uproszczoną wersją grafiki wykonanej przez Fransa Hogenberga (przed 1535–1590), sztycharza, kartografa i wydawcę flamandzkiego oraz jego współpracownika Georga Brauna (1541 lub 1542–1622), niemieckiego teologa, geografa, kartografa i drukarza. Hogenberg wykonał miedzioryt, zaś Braun był autorem tekstu do niego. Grafikę umieszczono w wielotomowym dziele Brauna Civitates orbis terrarum, zawierającym mapy i opisy miast świata. Rycina Brauna i Hogenberga była pierwszym przedstawieniem Szczecina z całym układem urbanistycznym i okolicą. Główny nacisk położono na ukazanie zabudowy miasta. Pierwsza wersja tego dzieła została w niedługim czasie poprawiona, dzięki czemu zyskała na wiarygodności. Tę właśnie drugą wersję miedziorytu Brauna i Hogenberga z przedstawieniem Szczecina w swym dziele wykorzystał Petrus Bertius.
Małgorzata Peszko