• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
Krause, Hugo (czynny około 1920 - około 1930) (fotograf)

Szczecin. Kościół zamkowy

  • odbitka fotograficzna
Szczecin. Kościół zamkowy
686
145
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Szczecin (województwo zachodniopomorskie)
  • zamki
  • wieże
  • kościoły > Kościół zamkowy św. Ottona (Szczecin, Zamek Książąt Pomorskich)
  • Skrzydło Północne (Szczecin, Zamek Książąt Pomorskich)
  • Skrzydło Mennicze (Szczecin, Zamek Książąt Pomorskich)
  • Wieża Dzwonów (Szczecin, Zamek Książąt Pomorskich)
  • ulica Korsarzy (Szczecin)

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A.FOTO/15563
  • Autor/WytwórcaKrause, Hugo (czynny około 1920 - około 1930) (fotograf)
  • TytułSzczecin. Kościół zamkowy | Stettin. Schlosskirche (niemiecki)
  • Miejsce powstaniaSzczecin (województwo zachodniopomorskie)
  • Czas powstaniaokoło 1920 - 1930
  • Technikaodbitka fotograficzna
  • Materiałpapier fotograficzny
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 13.5 cm (wysokość)
      • 8 cm (szerokość)
  • Kolekcjanegatywy i reprodukcje fotografii
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Zamek książąt pomorskich usytuowany na jednym z nadodrzańskich wzgórz, odbudowany po zniszczeniach wojennych w stylu renesansowym, jest dzisiaj wizytówką miasta. Ta historyczna budowla, siedziba rodu Gryfitów, władców księstwa pomorskiego, ma bogatą tradycję sięgającą wczesnego średniowiecza. Od strony zachodniej prowadzi do niej między innymi dzisiejsza ulica Korsarzy, która pierwotnie była jedynie wąskim przejściem wzdłuż murów miejskich przy zamku i zamkowym kościele św. Ottona, jak wynika z najstarszego zapisu pochodzącego z XIV stulecia. Jeszcze w XVIII wieku był to jedynie ciąg komunikacyjny „przy murze miejskim” prowadzącym do zabudowań będących w posiadaniu kościoła Mariackiego na dzisiejszym Placu Mariackim. Zmianę przyniosła reorganizacja przestrzeni miejskiej związana ze zburzeniem murów miejskich w 2. połowie XVIII stulecia. Powstała wówczas uliczka zwana Przy fosie, nieco później znana jako Zamkowa, przy której stały kamienice mieszczańskie. Na początku XIX wieku została przemianowana na Wielką Rycerską, w odróżnieniu od prostopadłej do niej Małej Rycerskiej. Już w okresie powojennym Mała Rycerska odzyskała historyczną nazwę ulica Rycerska, a Wielka Rycerska, okresowo znana też jako Podwale, została przemianowana na Korsarzy.

Anna Bogumiła Kowalska

magazyn