• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Rosandić Toma (1878–1948) (rzeźbiarz)

Glava Krista

  • rzeźba
Glava Krista
762
152
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Rodin, François-Auguste-René (1840–1917)
  • popiersia
  • męczennicy
  • Chrystus
  • Jezus

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Szt/676
  • Autor/WytwórcaRosandić Toma (1878–1948) (rzeźbiarz)
  • TytułGlava Krista | Głowa Chrystusa; Ecce Homo (chorwacki)
  • NazwaScena religijna
  • Miejsce powstaniaBelgrad (Serbia)
  • Czas powstania1915
  • Technikaodlewanie
  • Materiałbrąz
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 45 cm (wysokość)
      • 38 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Sygnatura:
    • T. Rosandić
    • ; Rosandić Toma (1878–1948)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działDział Sztuki Dawnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Toma Rosandić urodził się w kamieniarskiej rodzinie pochodzącej z Podgory na dalmackim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Praktykę zawodową odbył w latach 1900–1903 w warsztacie swojego ojca i Frana Bilinicia, uczęszczając jednocześnie do wieczorowej szkoły rysunku i ornamentyki. Po zakończeniu nauki podróżował przez dwa lata między Rzymem, Florencją i Wenecją. Już w 1906 roku prezentował swoje prace w Mediolanie, a w 1908 podczas Pierwszej Dalmackiej Wystawy Sztuki w Splicie. W tym samym roku wyjechał do Wiednia, zatrudniając się w atelier rzeźbiarskim młodszego Ivana Meštrovicia, z którym się przyjaźnił od wczesnych lat. Rosandić złożył egzaminy wstępne do wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, jednak zrezygnował z rozpoczęcia studiów, co nie przeszkodziło w przyjęciu jego rzeźb portretowych na wiosenne wystawy w gmachu Secesji (1909, 1910). Od 1912 roku mieszkał w Belgradzie. W pierwszych pracach artysty wyraźnie zaznaczył się wpływ secesyjnej stylistyki oraz tematów typowych dla symbolizmu przełomu XIX i XX wieku. Zainteresowanie propozycjami Auguste’a Rodina wpłynęło na wzrost ekspresyjności jego własnych dzieł oraz charakterystyczne światłocieniowe efekty w opracowaniu powierzchni modeli ceramicznych i odlewów metalowych. Jego ideałem stał się zarazem dowartościowywany wówczas wzorzec artysty-rzemieślnika z dawnych konfraterni, kładącego nacisk na umiejętności warsztatowe i wybierającego określone – przede wszystkim religijne – tematy dzieł, a także przedkładającego nad inne media obróbkę snycerską. Czternasto- i piętnastowieczne inspiracje uwidoczniły się w pracach powstałych w trakcie pierwszej wojny światowej, którą Rosandić spędził we Włoszech, Szwajcarii, Francji i Wielkiej Brytanii, a podczas której stracił większość dotychczasowych realizacji. Do tej nowej grupy torującej artyście drogę do powszechnego uznania należały kompozycje z lat 1915–1916, zwłaszcza ciosana w drewnie całopostaciowa figura Ecce Homo i jej brązowa wersja zredukowana do popiersia, znajdująca się w zbiorach szczecińskich.

Szymon Piotr Kubiak

magazyn