• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Rosenstein Erna (1913–2004) (malarz)

Jazz

  • obraz
Jazz
648
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Grupa Krakowska II (Kraków
  • 1957- )
  • sceny rodzajowe
  • malarstwo współczesne
  • muzyka
  • trąbka
  • gitara

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/Sp/1364
  • Autor/WytwórcaRosenstein Erna (1913–2004) (malarz)
  • TytułJazz
  • Miejsce powstanianieznane
  • Czas powstania1947
  • Technikagwasz
  • Materiałpapier naklejony na tekturę
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 29 cm (wysokość)
      • 25.5 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • 1947
    • ; Rosenstein Erna (1913–2004)
  • Sposób nabyciazakup
  • Odpowiedzialny działMuzeum Sztuki Współczesnej
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Na nakładających się płaszczyznach barwnych przedmioty: w centrum medalion z owalem twarzy; poniżej, nad dolną krawędzią, pośrodku, gitara przecięta linią czarnego konturu; po prawej żółta trąbka; powyżej ornamentalnie potraktowane zielone liście, wachlarzowo rozwidlone. Koloryt: kolor położony płasko, okonturowany czernią i szarością, granaty, brązy, czerwienie, jasna zieleń, fiolety, akcenty żółci.

Erna Rosenstein edukację artystyczną odbyła w latach 1932–1934 w Frauen Akademie w Wiedniu i Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1934–1936, w pracowni Wojciecha Weissa. W 1937 roku udała się w podróż do Paryża. Od połowy 1946 roku mieszkała w Krakowie, a od 1949 w Warszawie. Po wyzwoleniu dołączyła do Grupy Młodych Plastyków, a w 1957 roku do Grupy Krakowskiej. Największy wpływ na jej twórczość wywarł surrealizm, ale trudno jej dokonania zamknąć jedynie w jego ramach. Erna Rosenstein została zaproszona do wzięcia udziału w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Pałacu Sztuki w Krakowie, która odegrała ważną rolę w powojennym życiu artystycznym. Wystawiła tam kilka prac. Jedna z nich zatytułowana Jazz (1947) znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Obraz wpisuje się w grupę prac, w których nie dominuje doświadczenie drugiej wojny światowej. Nawiązuje do konkretnego dzieła, które silnie wpłynęło na wyobraźnię artystów 1. połowy XX wieku, a mianowicie obraz Trzech muzykantów (1921) Pabla Picasso. Płótno to bywa interpretowane jako podsumowanie okresu kubizmu syntetycznego w malarstwie Picassa. Podobnie jak w wypadku innych płócien z tego etapu twórczości, początkowo mamy do czynienia ze zgeometryzowaniem postaci, a następnie z rozbiciem ich na mniejsze proste kształty, które później na nowo połączone zostają w formy. O ile jednak pojedyncze fragmenty nie są do siebie dopasowane, o tyle cała kompozycja jest już spójna. Wszystkie z powyższych zabiegów mają na celu podkreślenie niejednoznaczności postrzegania. Ponadto Picasso więcej uwagi w tej pracy poświęcił kolorowi – sięgnął po barwy czyste, podstawowe. Rosenstein natomiast przekroczyła granice wyznaczone przez Picassa, korzystając z zasobów semantycznych kubizmu, które rozwinęła o elementy surrealizmu.

Beata Małgorzata Wolska

magazyn