- Czcionka:
- Kontrast:
Postać mężczyzny w postawie kroczącej. Wyciągnięta do przodu prawa ręka wsparta na mieczu. Wysunięta w prawo noga dotyka zakończenia ostrza miecza. Lewa ręka zgięta, dłoń wsparta na biodrze. Przez lewe ramię przewieszona draperia której zwój opada za lewą nogą do podstawy. Twarz pociągła, silnie zarysowane łuki brwi, usta okolone opadającym wąsem. Rozczesane gładko włosy.
Wacław Szymanowski edukację artystyczną zaczynał w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. W 1875 roku zamieszkał nieopodal Paryża, gdzie rozpoczął studia rzeźbiarskie. Kształcił się u neoklasyków, w prywatnej pracowni Cypriana Godebskiego w Neuilly-sur-Seine (1875–1879) oraz w atelier Eugène’a Delaplanche’a w Szkole Sztuk Pięknych (1879–1880). Kontakt z malarzami Józefem Chełmońskim i Henrykiem Piątkowskim przekonał Szymanowskiego do medium, któremu poświęcił dwanaście lat pracy twórczej. W latach 1880–1883 studiował malarstwo w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, początkowo w „klasie antyku” Gyuli Benczúra, a następnie u Ludwiga von Löfftza – młodego profesora zainteresowanego tematyką wiejską. W 1895 roku przeniósł się znów do Paryża, w którym powrócił też definitywnie do działalności rzeźbiarskiej. Najważniejszym wzorem stała się dla Szymanowskiego twórczość Augusta Rodina i Constantina Meuniera. Tak jak oni rezygnował z frontalnych układów, naruszał tektonikę bryły, utrwalał efemeryczne kształty, jakby wywołane przez ruch powietrza lub przepływ wody. W 1905 toku osiadł w Krakowie, rozpoczynając prace nad największym projektem życia – grupą Pochód na Wawel. W zamyśle rzeźbiarza, wraz z nowymi gmachami, byłaby uzupełnieniem dla średniowiecznych i renesansowych zabytków wzgórza zamkowego. Zespół 52 posągów ustawionych na 35-metrowym przęśle miał przedstawiać postaci rezydujących na Wawelu władców Polski. Pojedyncze statuy korowodu o szkicowym, zmiennym zarysie, reprezentujące różne typy sylwetki ludzkiej i osobowości, pozostają świadectwem nieurzeczywistnionej koncepcji. W zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się brązowy odlew według bozetta figury króla Bolesława Śmiałego. Brązowy model układu figur wszedł do kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, zaś najpełniejszy szkic gipsowy, uwzględniający kontekst architektoniczny, został zniszczony przez hitlerowców w Muzeum Wielkopolskim w Poznaniu.
