- Czcionka:
- Kontrast:
Portret Michaliny Piotruszewskiej (1883–1962), uczennicy i przyszłej żony artysty, zakomponowano wzdłuż osi ukośnej obrazu. W wysokim fotelu wypełniającym niemal całą przekątną płaszczyzny przedstawiono postać siedzącej młodej kobiety w czarnej sukni. Półkole wysokiego oparcia w prawym górnym rogu tworzy tło dla jasnej, drobnej twarzy z wyrazistymi ciemnymi oczami i ustami ściągniętymi tuż nad trójkątnym podbródkiem. Włosy dziewczyny są rudawe, spięte w górze z tyłu, z przedziałkiem pośrodku. Długa suknia zasłania większość jej figury. Widoczne są jedynie dwie małe plamki nadgarstków splecionych w pasie rąk. Tło w łagodnych brązowych kolorach z przebłyskami zieleni redukuje perspektywę. Obraz namalowany jest alla prima, zamaszystymi pociągnięciami pędzla, pozostawiającymi na powierzchni obrazu szerokie smugi płynnej farby.
Z obrazu spogląda na widza ciemnymi i smutnymi oczyma siedząca w fotelu postać młodej drobnej kobiety w ciemnej sukni – to Michalina Piotruszewska (1983–1962), uczennica Konrada Krzyżanowskiego w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych i przyszła żona tego malarza, autorka dwu pejzaży marynistycznych, znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Pełen ekspresji, wyrafinowany kolorystycznie portret urzeka materią malarską – namalowany jest zamaszystymi pociągnięciami pędzla pozostawiającymi na powierzchni obrazu szerokie smugi płynnej farby.
Dzieło Krzyżanowskiego, jednego z najciekawszych przedstawicieli ekspresyjnego nurtu sztuki Młodej Polski zwraca uwagę biegłością warsztatową, za którą kryją się, obok talentu, staranne wykształcenie zdobyte w Kijowie, Petersburgu, Monachium i Nagybanya, a także obcowanie ze sztuką dawnych mistrzów. Szczeciński obraz jest jednym z pięciu znanych portretów narzeczonej malarza, powstałych około 1905 roku – pozostałe znajdują się w kolekcji Galleria Nazionale d’Arte Moderna e Contemporanea w Rzymie oraz w zbiorach prywatnych.
Dariusz Kacprzak
