Ozdobny wieniec w ramie za szkłem. Rama gruba, profilowana, oklejona na czarno. Tylna ścianka przybita za pomocą gwoździ. W górnej jej części, pośrodku przymocowany metalowy haczyk. Wewnątrz ramy, na desce, centralnie umieszczony wieniec. Jego podstawę stanowi obręcz z metalowego drutu, do którego mocowane są, wykonane z papieru i tkaniny drobne listki na gałązkach imitujące mirt oraz białe i żółte, wielopłatkowe kwiatki. W środku wianka przyklejona kartka bez napisów ze ściętymi rogami. Wokół wieńca, na dwóch płaszczyznach (w poziomie mniejsze, w pionie większe) odbijające wnętrze, układające się w ośmioboki lusterka (łącznie jest ich 16). Lusterka obwiedzione dekoracyjnymi paskami z papieru. W narożnikach ramy ozdobne ornamenty o motywie roślinnym, wykonane z papier mâché w kolorze złotym.
Ślub, a także jego rocznice, zwłaszcza okrągłe, są okazją do obdarowywania małżonków prezentami. W Niemczech, w tym na Pomorzu, w drugiej połowie XIX i pierwszej XX w. popularnymi darami były pamiątkowe wieńce, oprawiane w głębokie i przeszklone ramy. Wyglądem przypominały małe, ozdobne witrynki. Wykonywano je z dużą starannością, a w środku często umieszczano karteczki, na których zapisane były imiona właścicieli, data upamiętnianego wydarzenia czy dedykacje. Wieńce wieszano w domu na honorowym miejscu i zazwyczaj przekazywano z pokolenia na pokolenie. Podobnymi pamiątkami obdarowywano się także z okazji takich wydarzeń jak urodziny.
Prezentowany wieniec pochodzi z około 1900 r. Wykonany został z drobnych listków imitujących mirt, symbolizujący miłość, szczęście i płodność, od wieków będący atrybutem panien młodych. Sugeruje to, że wieniec miał być pamiątką ślubu lub jego rocznicy, jednak bliższe dane nie są znane. Na kartce umieszczonej wewnątrz wieńca nie ma napisów, które informowałby o tym, z jakiej okazji i komu miał być ofiarowany. Wykończenie pamiątki jest bardzo ozdobne, składają się na nie dające wrażenie wielowymiarowości lusterka oraz dekoracje ze złoconego papieru o motywach roślinnych.
Agnieszka Słowińska