Matryca drewniana do drukowania tkanin, wyrób rzemieślniczy. Wykonana z dwóch prostokątnych, sklejonych ze sobą desek. Boki matrycy rozszerzają się ku dołowi. Na jednym z krótszych bardzo słabo widoczna liczba – 68 (?). W górnej desce wyrobione dwa, lekko zaokrąglone żłobienia stanowiące uchwyt. W dolnej desce wykonany w drewnie i z nabitych w nie mosiężnych sztyfcików wypukły ornament gęsto pokrywający całą jej powierzchnię. Wzór ujęty w słabo zaakcentowany układ pasowy. Składają się na niego łodygi z listkami i kwiatami o ząbkowatych płatkach, przypominającymi w kształcie gwiazdki. W środkach kwiatów umieszczone pojedyncze sztyfty. Krawędzie deski pokryte delikatnymi żłobieniami, w każdym narożu wbity gwoździk.
W zbiorach etnograficznych Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się licząca ponad sto sztuk kolekcja matryc do drukowania tkanin. Są to formy wykonane z drewna, w większości z połączonych ze sobą dwóch desek, służące do ręcznego odbijania wzorów na materiałach. Prezentowana matryca pochodzi ze zbiorów Pommersches Landesmuseum Stettin. Jest gęsto pokryta ornamentem roślinnym, na który składają się kwiaty o rozwartych koronach cztero- i więcej płatkowych z łodyżkami. Pokazane są w typowy dla drukarstwa tekstylnego sposób w rzucie z góry. Matryca jest przykładem formy, w której wykonany w drewnie wzór uzupełniony jest o mosiężne sztyfciki. Tego typu matryce pojawiły się wraz z rozwojem techniki druku tekstylnego. Początkowo wzory wykonywano w całości w drewnie, z czasem zaczęto wzbogacać je sztyfcikami i blaszkami, co umożliwiało drukowanie malutkich elementów i uzyskiwanie finezyjnych kształtów. Najbliższe naszym czasom są matryce z ornamentem wykonanym w całości z metalowych elementów, z często bardzo wyrafinowanymi wzorami.
Agnieszka Słowińska