• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
August Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin (1875-1945)

Sukno z futerału skrzypiec

  • akcesoria muzyczne, futerał, część obiektu
Sukno z futerału skrzypiec
378
67
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • Held, Otto (?-19..) - kolekcja
  • szczecińskie instrumenty muzyczne
  • rzemiosło > rzemiosło szczecińskie
  • muzyka > muzyka kameralna
  • instrumenty > instrumenty muzyczne > lira (instrument)
  • ornamenty > ornamenty roślinne

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/H/904/3
  • Autor/WytwórcaAugust Geipel Werkstatt für Geigenbau, Szczecin (1875-1945)
  • NazwaSukno z futerału skrzypiec
  • Miejsce powstaniaSzczecin (województwo zachodniopomorskie)
  • Czas powstaniaokoło 1900
  • Technikahaft odręczny, cięcie
  • Materiałaksamit
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 57 cm (wysokość)
      • 16.5 cm (szerokość)
  • Sygnatury / Napisy / Znaki
    • 1. Napis:
    • wyhaftowany ręcznie żółtą nicią w 3 wierszach, kursywą, ozdobną pisanką kaligraficzną:
    • August Geipel | Werkstatt fur Geigenbau | Stettin.
    • 2. Znak:
    • ręcznie haftowana konturowo żółtą nicią lira z kwiatową wicią wychodzącą po łuku z obu jej boków:
  • Sposób nabyciadar
  • Odpowiedzialny działMuzeum Historii Szczecina
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Sukno ochronne z zielonego aksamitu z wyposażenia futerału skrzypiec z haftowanym żółtą nicią znakiem firmowym: lira z ornamentem kwiatowym oraz napisem w 3 wierszach: August Geipel Werkstatt fur Geigenbau Stettin. Lira prosta, schematyczna, ułożona ukośnie w lewą stronę. Wyhaftowane kontury oraz ornament kwiatowy wychodzący z obu boków liry i wygięty w kształt łuku. Napis kursywą, ozdobną czcionką, ręcznie haftowaną. Brzegi sukna ząbkowane.

Lutnictwo jest rzemiosłem a nawet sztuką ręcznego budowania i naprawiania instrumentów strunowych za pomocą takich narzędzi jak piły, pilniki, noże, tarniki, miary, heble, dłuta i inne. Zawód ten wymaga wielu lat nauki i praktyki, zdolności manualnych, a przede wszystkim muzycznych. Słowo lutnik pochodzi od włoskiego „liutajo”, którym początkowo określano rzemieślnika zajmującego się budowaniem lutni. Niektórzy lutnicy świadczą także usługi rekonstrukcji i renowacji instrumentów smyczkowych i korekcji smyczków.

Od 1875 roku lutnik August Geipel prowadził w Szczecinie pracownię i skład instrumentów, gdzie produkowano między innymi skrzypce. Jeden z egzemplarzy pochodzących z tego zakładu szczęśliwie przetrwał czasy II wojny światowej i znajduje się w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Instrument w 2000 roku przekazała do zbiorów Gisela Hell – córka Ottona Helda, szczecińskiego fabrykanta mebli. Był on melomanem i amatorsko grywał jako skrzypek w przedwojennych zespołach kameralnych, występujących między innymi w szczecińskiej restauracji teatralnej Roland. Choć skrzypce powstały około 1900 roku, Held zakupił je jako używany instrument w pracowni Geipla.

Skrzypce do muzeum trafiły wraz ze smyczkiem, kompletem strun oraz zielonym suknem, które kładzione na instrument stanowiło dla niego ochronę podczas zamykania futerału. Materiał dodatkowo niwelował rozstrajanie instrumentu, hamując wpływ zmian temperatury otoczenia. Sukno ozdobiono wyhaftowanym znakiem firmowym, stanowiącym prostą lirę ułożoną ukośnie na wstędze z kwiatów wraz z nazwą producenta.

Małgorzata Peszko

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Historii Szczecina, ul. Księcia Mściwoja II 8, Szczecin