• Czcionka:
  • Kontrast:
poprzedni obiekt
następny obiekt
Autor nieznany

Igielnik

  • przybornik na igły, pojemnik
Igielnik
452
67
Oceń obiekt:
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  • wczesne średniowiecze
  • rogownictwo
  • szycie
  • grody > grodziska
  • badania archeologiczne
  • badania wykopaliskowe

Dane podstawowe

  • Numer inwentarzowyMNS/A/19614/52
  • Autor/WytwórcaAutor nieznany
  • NazwaIgielnik
  • Czas powstania951 - 1000
  • Technikazmiękczanie, cięcie, wiercenie
  • Materiałporoże
  • Wymiary
      • cały obiekt:
      • 7.1 cm (wysokość)
      • 1.3 mm (średnica)
      • 8.587 g (masa)
  • Kolekcjakolekcje Działu Archeologii
  • Miejsce zebrania w terenieKamień Pomorski (województwo zachodniopomorskie)
  • Sposób nabyciapozyskanie własne
  • Odpowiedzialny działDział Archeologii
  • WłaścicielMuzeum Narodowe w Szczecinie

Igielnik wykonany z naturalnego zakończenia poroża. Zdobiony delikatnymi rysami nie tworzącymi wyraźnego ornamentu. W górnej części znajdują się dwa uszkodzone naprzeciwległe okrągłe otwory do mocowania sznurka lub rzemyka. 

Igielniki należą do bardzo rzadko spotykanej kategorii przedmiotów znajdowanych na stanowiskach archeologicznych. Z terenu całej Polski znanych jest zaledwie kilkanaście okazów. W literaturze określane są jako pojemniki, futerały służące do przechowywania oraz zabezpieczania przed złamaniem lub zgubieniem metalowych igieł i szpilek do szycia. Najliczniejszą grupę reprezentują igielniki wyrabiane z uciętych końcówek poroża. Ich obróbką zajmowali się wyspecjalizowani rzemieślnicy - rogownicy. Ponadto znane są przedmioty wykonane z kości, drewna, metalu, rzadziej ze skóry. W budowie są proste, niedużej długości o rurkowatej średnicy, zamykane od góry zatyczką. Do jednych z ciekawszych, odmiennych form należy zabytek z Wolina w kształcie ryby z wyraźnie wyszczególnionymi płetwami, zdobiony ornamentem oczkowym.

Prezentowany igielnik, datowany na 2. połowę X wieku, pozyskano w trakcie badań wykopaliskowych na grodzisku wczesnośredniowiecznym w Kamieniu Pomorskim przeprowadzonych w 1960 roku przez Władysława Garczyńskiego (1925-2010). Jego powierzchnię pokrywa zdobienie w postaci uproszczonej plecionki. W górnej części ścianek znajdują się otwory służące do przewlekania rzemienia mocowanego do paska lub na szyi.

Grzegorz Durdyń

wystawa

Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych, ul. Staromłyńska 27, Szczecin