- Czcionka:
- Kontrast:
Rdzeń wiórowy jednopiętowy zrekonstruowany z dwóch części (tzw. składanka), wykonany z krzemienia kredowego wysokiej jakości. Pięta rdzenia uformowana i naprawiana kilkoma odbiciami (tzw. świeżona). Boki i tył rdzenia silnie przekształcone na skutek długotrwałego użytkowania. Prawy bok naprawiony serią odbić od strony grzbietu. Frontalna odłupnia pokryta płaskimi negatywami wiórów odbitych miękkim tłukiem. Na skutek zbyt silnego uderzenia rdzeń pękł na dwie części. Zabytek pokryty jest jasną patyną oraz rdzawymi plamami, które są efektem zalegania w środowisku o odczynie lekko kwaśnym i dużej zawartości żelaza.
Rdzeń wiórowy jednopiętowy z Tanowa, pow. policki odkryto podczas badań wykopaliskowych w 1982 roku na stanowisku zawierającym materiały z różnych okresów paleolitu i mezolitu. Wykonano go z krzemienia kredowego bardzo wysokiej jakości metodą stosowaną przez wytwórców reprezentujących paleolityczną kulturę hamburską. Metoda ta umożliwia odbijanie miękkim tłukiem charakterystycznych długich i wąskich wiórów. Podstawowym zabiegiem gwarantującym uzyskanie takiego półsurowca jest odpowiednie przygotowanie płaszczyzny uderzenia – tzw. pięty, która w miarę eksploatacji musi być naprawiana. Zabieg ten nazywa się świeżeniem pięty i pozwala na utrzymanie odpowiedniego kształtu bryły. Rdzeń z Tanowa był intensywnie wykorzystywany, ale bezpośrednią przyczyną jego porzucenia było jedno zbyt silne uderzenie, które spowodowało rozbicie na dwie części. Zbiór wyrobów krzemiennych z Tanowa, wśród których był rdzeń jednopiętowy, zawiera narzędzia i wióry, które są charakterystyczne dla krzemieniarstwa ludności kultury hamburskiej, pomimo braku typowych dla tejże kultury grotów strzał.
Michał Adamczyk
